Alweer een maand voorbij en dus nog
maar 1,5 maand te gaan. Waarvan 16 stagedagen, 5 weekenden en 14
dagen vakantie. Aftellen dus.
Twee weken geleden was het weer tijd om
wat meer van dit mooie continent te ontdekken en vertrokken Femke,
Glenn, Yoni en ik naar Lesotho. Lesotho is een klein koninkrijk dat
volledig omringd wordt door Zuid-Afrika. Vanaf Port Elizabeth is het
ongeveer 700 km tot de grensovergang bij Maseru, de hoofdstad van
Lesotho. Bob, mijn trouwe auto, zag dit echter niet zitten en besloot
150 kilometer voor Bloemfontein een pauze in te lassen. Oververhit..
dat kunnen we zelf wel fixen dachten we. Even laten afkoelen, water
bijvullen, snel nog over stekende schildpad redden en weer doorgaan.
Karma blijkt toch geen bitch te zijn, nog geen vijf minuten na het
redden van Schillie werden we geholpen door een sleepwagenbestuurder
die ons mededeelde dat we de auto onmogelijk opnieuw konden starten.
Waar hij gelijk in bleek te hebben. Gelukkig heeft hij nog een drie
meter lang sleeptouw bij zich en worden we professioneel bevestigd
achteraan het sleepcircus (zie foto's). Twee uren later belandden we
bij een garage in de suburbs van Bloemfontein waar een drietal
kwijlende oude mannen onze auto wel even zullen maken. Nog eens drie
uren later kunnen we opgelucht en een beetje chagrijnig onze auto
weer starten en de weg naar Maseru vervolgen. Omdat we van tevoren
niks geboekt hebben gaan we na een This Is Africa Douane direct
opzoek naar een geschikte plek om te overnachten.
's Ochtends na een goed ontbijt, een
bezoekje aan het VVV en nodige dosis cafeïne besluiten we een bezoek
te brengen aan de Kome Caves. Hier leven de nakomelingen van de Basotho familie, de oorspronkelijke bewoners van de Kome Caves. In de 19e eeuw werden deze grotten bewoond toen de vroegere generaties van de Basotho familie vluchtte voor de kannibalen die in dit gebied woonden. Tegenwoordig zijn de Kome Caves onderdeel van het Nationaal Erfgoed.
Na de Caves besluiten we dat Mohale Dam
onze volgende bestemming is. De weg hiernaartoe is prachtig en
onderweg voelt het alsof we honderd jaar terug in de tijd zijn.
Herders met stokken, schapen met Milka koeienbellen, eenzame
aanhangers halverwege de berg, idyllische ronde berghuisjes en iedereen
gekleed in kleurige dikke wollen doeken. Blanke mensen zijn net zo
ver te zoeken als wegwijzers waardoor het vinden van ons hotel een
uitdaging is. Gelukkig komen we rond zeven uur terecht en kunnen we
gelijk aanschuiven voor avondeten.
De volgende ochtend brengen we een
bezoekje aan Mohale Dam die de Zuid-Afrikaanse provincie Gauteng
voorziet van drinkwater en één van de vijf dammen in Lesotho is die
ervoor zorgt dat iedereen elektriciteit heeft. Na een korte
rondleiding nemen we dezelfde berg passen terug naar de doorgaande
weg. Naast het feit dat de omgeving adembenemend is genieten we van
de vele herkenbare en toepasselijke naambordjes. 'God Help Me Pass',
'Nazareth' en 'Gateway to Paradise'. Uiteindelijk komen we rond 3 uur
aan bij Malealea logde, de laatste bestemming voor dit weekend. Deze
lodge is uitkozen tot nummer 5 van Lonely Planet's Best Value
Destinations 2012. Een sprookjesachtige plek waar we de rest van de
dag in de zon doorbrengen om dit weer heerlijke reisje af te sluiten.
Niet alleen in Lesotho voelde het alsof
ik terug in de tijd ging, ook het hoog bezoek van mijn oom en tante
zorgde hiervoor. Het is alweer 8 maanden geleden dat we afscheid van
elkaar namen en nu kon ik ze eindelijk weer verwelkomen in Port
Elizabeth. Van vrijdag ochtend op het vliegveld tot maandag middag in
Knysna hebben we de tijd gehad om elkaar bij te praten over alle
belevenissen. We hebben genoten van een privé game drive in Kragga
Kamma Park, van Zuid-Afrikaans bier in een tavern tussen rugby
hooligans tijdens de Currie Cup finale en natuurlijk van een bezoek
aan Khayalethu. Een heerlijk weekend dat me heeft doen beseffen dat
ik toch echt weer terug naar Nederland moet in januari.
