Olifanten, filterkoffie en J.R.R. Tolkien

Zoals beloofd ga ik weer een kleine update geven vanuit het land van de Apartheid & saamhorigheid, Sundowners & tweedehands doodskisten, natuur reservaten & townships.

'Nou nou' is de levenssnelheid van de gemiddelde Afrikaan. Iets wat voor een Nederlandse moeilijk maar langzamerhand gaat wennen. 'Nou nou' hoor je bij alles wat je vraagt en wordt door Wikipedia uitgelegd als volgt: 'an immediate but not literal declaration of impending action, may be past or future tense, in 5-60 minutes'. Dit stukje cultuur kom ik tegen op stage wanneer ik met de jongens naar Home Affairs ga om een geboortecertificaat aan te vragen en vervolgens een dag van de ene in de andere rij sta te wachten. Maar dit stukje cultuur voel ik ook wanneer we een weekend weg gaan en we ons niks aan hoeven te trekken van westerse trekken als tijd en data. 

Naast uren in de rij staan bij Home Affairs begin ik mijn plaats te vinden tussen mijn collega's en de jongens. Het zijn lange dagen maar dat is het absoluut waard. 06.30 gaat de wekker om vervolgens na een half uur snoozen rond 07.30 met Stephan, Rowena naar ons werk te gaan. 08.00 begroet ik Charles in het Afrikaans en ga ik naar Hesti en Ansa voor een kop oploskoffie en een praatje. Dit laatste zal zich elk uur, tussen de administratieve werkzaamheden door, herhalen. Tot ik rond een uur of 12.00 duizelig word van de koffie en hongerig van de heerlijke Afrikaanse geuren uit de keuken. Ik neem mijn eigen Nederlandse broodtrommel  mee maar wanneer ze Samp & Beans eten wordt mij altijd een kom toegestopt, in het belang van mijn Afrikaanse ontgroening. Waar ik me na de lunch vooral mee bezig houd is huiswerkbegeleiding, (tafel)voetballen of andere activiteiten. Zo zijn we vorige week woensdag een dagje naar het strand gegaan omdat alle docenten staakten en scholen gesloten waren. Het blijkt dat de docenten hier al meer dan 3 maanden geen loon hebben gekregen! Verder zijn het praktische zaken waarin ik ze begeleid zoals naar de dokter en opticien gaan, of leuke uitjes zoals naar een museum of de brandweer. Meestal vliegen de middagen voorbij en staan Stephan en Rowena rond 17.00 voor de gate om me weer op te halen.

Afgelopen twee weken hebben natuurlijk niet alleen in het teken gestaan van stage. Vrijdag 9 maart ben ik met een mijn huisgenoot Lili meegaan naar de pre-school in Walmer Township, waar ze vrijwilligerswerk doet. Walmer township is de grootste en oudste township van Port-Elizabeth en kent binnen de muren heel veel verschillende bevolkingslagen. Ik heb haar geholpen in haar klas en ben daarna meegegaan naar Aids Haven (www.aidshaven.org.za) waar kinderen wonen die besmet zijn met HIV/Aids. Daar hebben we met de kinderen gespeeld zodat de huismoeders even de tijd voor zichzelf hadden. Het was een indrukwekkende dag waar ik bewonderenswaardige mensen heb ontmoet. Je moet echt sterkt in de je schoenen staan om 'moeder' te zijn voor zoveel lieve, energieverslindende maar bovenal zieke kinderen.

Naast zulke intense dagen hebben we ook genoeg tijd voor ontspannende en toeristische activiteiten. Ook hierin komt het grote contrast wat je overal in Afrika tegenkomt naar voren. Zo zijn Lili, Sylvia, Will, Sandra en ik op zondag 11 maart naar Addo Elephant Park geweest. Een prachtig Afrikaans landschap waar we op zoek zijn gegaan naar de Big Five. Na ongeveer 5 á 6 uren waarin ik Oegandese taferelen opnieuw beleefde (lees: onverharde wegen in een auto die daar niet voor gemaakt is) hadden we olifanten, zebra's, mestkevers struisvogels, Egyptische eenden, mestkevers, kudu's, Pumba's, mestkevers, tropische vogels, buffels, schildpadden, centipedes, nog meer mestkevers én een neushoorn van ons lijstje gestreept! Een goede vangst en dat voor nog geen 4 euro dankzij Sylvia!

Om nog even terug te komen op 'nou nou', dit is onder andere de reden dat dagen voorbij gaan zonder dat je er erg in hebt. Alsof je een enkele dagen onder invloed van Magic Mushrooms hebt doorgebracht. Dit maakt dat ik alweer bij het volgende weekend aangekomen ben. Afgelopen weekend om precies te zijn. Veel van ons wilden graag eens naar Hogsback, een sprookjesachtig berggebied in het noorden van Eastern Cape. Ze zeggen dat J.R.R. Tolkien daar als kind zijn inspiratie heeft opgedaan voor The Lord of the Rings. Dit feit valt te betwisten omdat hij in Bloemfontein geboren is en op zijn 3e naar Engeland is verhuisd. Dus of hij heeft een bijzonder goed geheugen en heeft een vakantie doorgebracht in dit gebied, wat vrijwel alle Zuid-Afrikanen doen. Of de bewoners van Hogsback zijn zo aangetast door Magic Mushrooms dat ze werkelijk Enten hebben zien lopen. Maar mede dankzij dit feitje konden we het niet laten om een bezoekje te brengen aan dit hippiedorpje. Na een weekend met veel regen, heerlijk eten, echte koffie, paardrijden op een paard met mijn initialen, een ontzettend gave hike en een belachelijke elfentour kan ik maar één ding concluderen, de bewoners van Hogsback zijn alles behalve gek!

Baie liefs en 'n dik drukkie!